Review: SRAM XPLR gravel group, from Fork to Wheels to Drivetrain
Als we eerlijk zijn, was SRAM’s uitstapje naar aandrijflijnen voor grindfietsen een beetje verwarrend. Beginnend met een hydraulische “koppeling” op al hun eTap AXS racefiets-derailleurs, de introductie van “Force Wide” voor de grotere banden van grind, en een assortiment derailleurs waarvoor bijna een diagram nodig was om compatibele cassettes te vinden, het was genoeg om je te laten kijken weg.
Toen, eindelijk, introduceerden ze een volledige XPLR-groep dat omvat Zipp-wielen en een Rockshox Rudy-vork. Als het product XPLR bevat, werkt het samen. Wat, als het gaat om aandrijflijnen, alleen echt verwijst naar de achterderailleur en 10-44 cassette. Het is alleen compatibel met 1x aandrijflijnen, maar je kunt elk crankstel en 12-speed 1x kettingblad gebruiken.
Dus hoewel alles nog steeds kan worden gemengd en gecombineerd, met een Eagle 12-speed mountainbike derailleur en cassette, paddle- of dropbar-shifters, enz., Optimaliseert de XPLR “groep” de kooilengte en overbrengingsverhoudingen en versnellingsstappen voor de overgrote meerderheid van grindsituaties.
En nu ik dat typ, vereenvoudigt het het misschien niet echt, maar het volgt in SRAM’s ogenschijnlijke logica van “laten we elk onderdeel optimaliseren voor een specifiek, relatief smal versnellingsbereik, zodat het zo scherp mogelijk presteert.” En met dat in gedachten, hier is mijn recensie…
SRAM XPLR aandrijflijn review
De SRAM XPLR-groepen bieden twee cassettes, de 1271 van het hoogste niveau met een aluminium achterplaat die hier wordt getoond, en een 1251 met een volledig vastgezette constructie. Beide zijn 10-44 en gebruiken hun XDR freehub body.
Het bereik is echt de goede plek voor grind. Van vlakke tot glooiende heuvels, het biedt de juiste spreiding, met de mogelijkheid om hun direct gemonteerde kettingbladen eenvoudig te verwisselen van 38 tot 46 tanden om de koers van de dag aan te kunnen. Als je routinematig grote bergen berijdt en meer bereik nodig hebt, ga dan gewoon voor de Eagle AXS-setup met een 10-50.
Ter vergelijking: de Shimano GRX-groepen (voorlopig) zijn ontworpen om te werken met 11-speed weg- en mountainbikecassettes, waarbij de laatste MTB-derailleurs gebruikt in plaats van de GRX-derailleur, net als SRAM. De Campagnolo Ekar 13-speed groep heeft 9-36, 9-42 en 10-44, die allemaal een extra tandwiel toevoegen voor soepelere versnellingsstappen aan het kleine uiteinde van de cassette, maar hetzelfde versnellingsbereik op de grootste cassette.
Dus hoewel SRAM XPLR een enkele cassette heeft, is de realiteit dat je onderdelen voor bijna elk merk kunt mixen en matchen, of voor Campy, kies uit een verscheidenheid aan cassettes en kettingbladen om het te krijgen waar je het nodig hebt. Appels tot appels, misschien Pink Lady tot Red Delicious tot Honeycrisp.
Oh, en de XPLR-derailleurs zijn ook compatibel met SRAM’s 10-36 cassettes, maar die zijn niet van het merk XPLR.
Begrepen? Mooi zo.
De schoonheden van het SRAM-systeem zijn de extra uitrustingsniveaus en de hydraulische Orbit-demper van de derailleur die geen koppeling is.
XPLR-derailleurs worden aangeboden in Rival ($ 269), Force ($ 369) en RED ($ 749). Gecombineerd met de twee cassette-opties is er iets voor de meeste budgetten.
Net als de derailleurs van racefietsen, is de Orbit een vloeiende demper die de beweging van de kooi eenvoudig vertraagt om wilde kettingbewegingen over ruw terrein te voorkomen. In tegenstelling tot een veerbelaste koppeling, voegt het geen spanning toe aan het systeem (hoewel, zoals alle derailleurs, de kooi nog steeds veerbelast is om de gepast kettingspanning).
Dus technisch gezien vecht het niet tegen de motor (omdat alle uitrustingsniveaus AXS zijn, worden er geen mechanische opties aangeboden), maar het is belachelijk goed in het temmen van kettingslag.
Het maakt niet uit of het worteltuinen, grof grind, druppels of grote konijnensprongen zijn, de ketting blijft stil en op het goede spoor.
De groep is ook erg goed in het uitvoeren van verschuivingen onder kracht, zelfs als ze door ruige dingen rijden. Vlotte levering, makkelijk schakelen en betrouwbare prestaties zijn de hoogtepunten.
De grotere, gestructureerde schakelpaddles maken het gemakkelijk, zelfs met volledige vingers en winterhandschoenen, en de remergonomie is redelijk goed.
Uit de doos staan de hendels erg ver naar voren, dus ik raad aan de tijd te nemen om het bereik aan te passen voor maximale veiligheid en de beste ergonomie. Toen ik het eenmaal had ingebeld, is remmen met één vinger voldoende om nonchalant te stoppen, en twee vingers in positie krijgen is gemakkelijk genoeg en biedt meer dan genoeg hefboomwerking voor de meeste situaties.
Ik geef er nog steeds de voorkeur aan om in de afdalingen te komen op snelle, agressieve en steile afdalingen, en het is ook hier belangrijk om de hendels binnen handbereik te hebben (zie bovenstaande aanbeveling). Gelukkig hebben de dropbar-hendels van SRAM voldoende instelbereik.
Over het algemeen is XPLR een betrouwbare, goed presterende groep met een overvloed aan opties die passen bij elke stijl van fietsen of rijden.
Rockshox Rudy XPLR & Reverb AXS review
Met bijna elk ophangingsmerk dat nu een grindvork aanbiedt, heeft de Rockshox Rudy XPLR (vooral in het glanzend zwart) de meest gestroomlijnde looks. Het ziet er in vergelijking slank en klein uit, met rondingen en lijnen bij de uitvaleinden en boog waardoor het op de fiets verdwijnt. Dit is iets goeds.
Mijn tests tot nu toe waren op de versie met een veerweg van 30 mm, die de Zipp-wielen helpt benadrukken (blijf lezen), maar in alle eerlijkheid, koop gewoon de versie met een veerweg van 40 mm. Tenzij u absoluut de laagst mogelijke voorkant moet behouden, is er geen reden om niet wat meer veerweg te hebben.
Vrije ruimte voor banden van 700 x 50 mm biedt alle ruimte die iemand nodig heeft voordat hij gewoon een mountainbike gebruikt. Kabelbeheer zonder gereedschap ziet er netjes uit en betekent geen stress over het verliezen van een onderdeel of het verwijderen van een klein schroefje.
De bediening is eenvoudig, draai gewoon aan de knop om de compressiedemping van de Race Day-demper aan te passen van open naar gesloten. De afstelling van de rebound over het volledige bereik bevindt zich aan de onderkant met een verwijderbare knop.
Spatbordbevestigingen achter de boog werken met een op maat gemaakt Rockshox-spatbord, maar er zijn ook verborgen bevestigingen onder de uitvaleinden voor het bevestigen van een spatbord met volledige dekking van andere merken.
Flat-mount remmen komen van hun racefietsen, er worden geen XPLR-specifieke remsets aangeboden. De Rudy plaatst de remklauwen in positie voor 160 mm rotoren zonder adapters; ze zijn compatibel met 180 mm rotoren met een adapter.
Het rijden op de Rudy voelde gecontroleerd aan, en de veerweg van 30 mm werkte goed met het vermogen van het Zipp Moto-wiel om zich aan het terrein aan te passen (blijf lezen). Het beste woord dat ik kon bedenken is “ondersteunend”, terwijl ik de fiets (en ik) nog steeds openstel voor agressiever terrein.
Ik rijd veel met deze drop-in op al mijn gravelbikes, maar door de controle die deze setup biedt, kon ik met meer vertrouwen sneller gaan. In plaats van voorzichtig rond elke wortel te plukken, kon ik er gewoon doorheen rollen en me meer concentreren op de uitgang.
Met zo’n kleine veerweg heb ik geen extra bedieningselementen voor compressiedemping gemist en heb ik hem gewoon de hele tijd open gelaten. Er is minimale beweging onder pittige staande inspanningen, want er is minimale veerweg, en de nieuwste demperontwerpen en luchtveren van Rockshox leveren uitstekend werk bij het bieden van ondersteuning in het midden van de slag. En het voelt allemaal als een “middenslag” op zo’n korte reisvork.
Rebound-aanpassingen zijn voldoende en een leuke functie. De luchtveer kan worden afgesteld met volumeafstandhouders, wat ook hier zeker de moeite waard is.
Hoe zit het met de Reverb AXS XPLR?
De Reverb AXS is waarschijnlijk het beste wat er met dropper posts is gebeurd… voor mountainbikes. De moeiteloze activering is het beste gebruik voor draadloos, en het heeft waarschijnlijk mijn dropper-gebruik verdrievoudigd.
Voor grind vind ik het idee beter dan de uitvoering, en wel om twee redenen. Ten eerste is het omslachtiger dan het lijkt om tegelijkertijd op zowel de linker als de rechter schakelpaddles te drukken, en zo wordt het XPLR-model geactiveerd. Er zijn net genoeg vingers van de rem nodig om het op zijn best ongemakkelijk en in het slechtste geval onveilig te laten voelen.
Ik merkte dat ik ofwel ruim van tevoren op het gebruik moest anticiperen, ofwel buitensporig moest vertragen voordat ik het tijdens een afdaling gebruikte. Traditionele, mechanische dropper-hendels die in het midden van het stuur zijn geplaatst, voelen voor mij intuïtiever en comfortabeler aan in deze use-case, en dat ze met één hand kunnen worden gebruikt, is nog beter. Ik heb het gevoel dat SRAM dit kan oplossen, en ik hoop dat ze dat doen, omdat de functie van de Reverb zelf fantastisch is.
Ten tweede is de “ophanging” -functie echter moeilijk te gebruiken. Het vereist dat de paal in zijn veerweg valt, zelfs slechts 1 mm, om enige demping te bieden. Lijkt briljant, maar het is bijna onmogelijk om het een paar millimeter te laten zakken zodat het je zithouding niet te veel verandert tijdens normaal rijden. Nogmaals, ik heb het gevoel dat dit iets is waar SRAM een betere oplossing voor kan vinden, hopelijk met een firmware-update, maar zoals het is, is de functie gewoon heel moeilijk om succesvol te gebruiken.
ZIPP 101 XPLR grindwielen review
De Zipp 101 XPLR grindwielen zijn een smallere versie van hun 3 Zero MOTO mountainbike wielen, die geweldig zijn. Ze hebben hetzelfde grondtemmende voordeel en hetzelfde gewichtsverlies, waardoor ze een wielset zijn die verwoestend effectief is … met een vrij beperkte use-case.
Net als de MTB-wielen hebben ze een enkelwandig ontwerp met “enkelflex”, waardoor ze in wezen langs het vlak van het spaakbed kunnen draaien om zich aan te passen aan de grond eronder. Het effect is niet zo dramatisch als de MTB-wielen omdat ze niet zo breed zijn (dus minder hefboomwerking vanaf de grond), maar het is er wel.
Gecombineerd met de vork was er iets aan het rijden op deze fiets waar je moeilijk een vinger op kon leggen, maar het was gewoon griezelig in staat om de grond te volgen. Wortels? Rotsen? Krokante hoeken? Geen probleem. Tractie, zelfs met de vrij onopvallende Zipp-banden, was van het volgende niveau. Het gaf de fiets een nieuwe persoonlijkheid die dezelfde oude paden en wegen interessanter maakte en me een beetje harder liet pushen.
Het voorbehoud is dat ze zwaarder zijn dan elk ander high-end grindwiel, dus ik zou deze alleen uittrekken voor de juiste races. Denk aan Grinduro, waar het bijna meer een mountainbikerace is dan een gravelrace. Moeilijk terrein is waar ze schitteren en waar ze de extra grammen waard zijn.
Laatste gedachten?
Elk van deze onderdelen, behalve (en het spijt me dit te moeten zeggen) voor de Reverb AXS XPLR, is op zichzelf al geweldig. Zet ze allemaal bij elkaar (vooral de Rudy en 101 Motos) en de som is groter dan de delen. De veelzijdigheid van hun aandrijflijnonderdelen om te mixen en matchen is groter dan die van de collecties van hun concurrenten, ook al vergen ze soms wat extra onderzoek om uit te zoeken.
Ik heb deze allemaal aan en uit gereden (Ik heb veel fietsen) voor iets meer dan een jaar, in natte, droge, koude en hete omstandigheden en ze hebben het bewonderenswaardig volgehouden. Over het algemeen heb ik geen onnodige duurzaamheidsproblemen gehad met de SRAM-dingen die ik heb getest en ik vermoed dat deze de komende jaren sterk zullen blijven rijden.
