Fabio Jakobsen (Soudal-Quickstep) behaalde zijn eerste overwinning van het seizoen 2023, hij kwam uit een gereduceerde massasprint om de etappe over Fernando Gaviria (Movistar) en Jon Aberasturi (Trek-Segafredo) in Jáchal te rukken.
Jakobsen verdiende zijn positie vooraan met dank aan wereldkampioen Remco Evenepoeldie het peloton door de laatste bocht leidde waar een enorme kloof ontstond achter de eerste 20 renners.
Winnaar etappe 1 Sam Bennett (Bora-Hansgrohe) kwam als vierde te laat op het feest, en hoewel hij buiten de tijdbonussen viel, blijft hij raceleider dankzij zijn superieure finish ten opzichte van Jakobsen’s 58ste in etappe 1.
Jakobsen is nu tweede overall en op tijd Bennett gelijk, terwijl Gaviria derde is op vier seconden. In zijn interview na de etappe legde de renner die bijna omkwam bij een valpartij in 2020 uit waarom hij zo ver terug was in de openingssprint.
“Ik ben blij, zeker na gisteren. De finale van gisteren was echt gevaarlijk. Maar ik sprak gisteravond met de organisatie en ze beloofden dat ze een veilige laatste 5 km zouden halen en dat is gelukt. Ik ben blij dat ik kon winnen”, aldus Jakobsen.
De aanloop naar de laatste kilometer van de openingsetappe was bezaaid met geparkeerde auto’s en, op de kilometer te gaan, splitste de weg zich rond een vluchtheuvel, kwam weer samen en splitste zich weer, wat grote schade aanrichtte.
Michael Mørkøv sprintte zondag naar de tweede plaats nadat Jakobsen ‘peace, out’ had gezegd, maar was vandaag weer terug in zijn traditionele rol.
“Michel [Morkov]Pieter [Serry] en jan [Hirt] heeft geweldig werk geleverd door de race te controleren en ik denk dat ik een van de snelste lead-outs ooit heb, met Remco, Yves [Lampaert] en Mørkøv, dus ik ben echt trots op ze. Zonder hen zou ik nooit kunnen winnen. Ik heb mijn teamgenoten echt nodig. Ze zetten me af in een perfecte sprintpositie. Het was een spannende strijd met Fernando – hij heeft veel races gewonnen in San Juan, dus hij is duidelijk de te kloppen man.”
Hoe het zich ontvouwde
Na de openingsact van zondag in en rond San Juan stond het peloton voor een lange transfer van de provinciehoofdstad naar het rustige San Agustín de Valle Fértil voor de start van etappe 2, die zelf de langste etappe van de race was met een schaduw van meer dan 200 km. . De eerste 80 km van het parcours waren bijna volledig bergopwaarts, klimmend naar een hoogte van 1500 meter door de angstaanjagende rotsformaties van het Parque Provincial Ischigualasto, plaatselijk ook wel de ‘vallei van de maan’ genoemd.
Ischigualasto is trouwens het Diaguita-woord voor ‘land zonder leven’, maar hier was het de locatie van een levendig eerste uur racen waarin een tiental renners uit het peloton kwamen. Óscar Sevilla (Medellín-EPM), derde overall in 2020, was de voor de hand liggende gevaarman in de groep, maar zijn aanwezigheid belette de vluchters niet om een aanzienlijk voordeel te behalen op het peloton tijdens de geleidelijke sleur naar het hoogste punt van de etappe.
De 46-jarige Sevilla had Alessandro Santaromita (Green Project-Bardiani), Stefano Gandin (Corratec) en Tomas Contte (Argentinië) als gezelschap in de groep, en de twaalf leiders zouden hun voorsprong uitrekken tot vijf minuten na 35 km voor de wedstrijd. peloton voelde zich bewogen om de kloof te verkleinen tot meer beheersbare dimensies.
Contte leidde de groep na 80 km over de top van de klim met een buffer net ten noorden van drie minuten, maar de lange en snelle daling over de andere kant zorgde ervoor dat de sprintersteams meer vooruitgang begonnen te boeken, met de Bora-Hansgrohe-ploeg van raceleider Sam Bennett prominent naast de Soudal-QuickStep guard van Fabio Jakobsen (en Remco Evenepoel).
Tegen de tijd dat de weg weer begon te stijgen bij het naderen van de tweede tussensprint in Huaco, was het al duidelijk dat de uitval van Sevilla en zijn compagnie de snelle mannen niet zou ontkennen. Ondanks de hevigheid van de achtervolging hielden de leiders vastberaden vast aan hun taak, maar kort nadat ze langs de oude molen in Huaco waren gedoken, werden ze meegesleurd. Terug in het peloton was Sam Welsford (DSM) ondertussen een daler, en hoewel hij snel weer klom, zouden de verwondingen van de Australiër hem ervan weerhouden de onvermijdelijke massasprint aan het einde van de dag aan te gaan.
Manuele Tarozzi (Green Project-Bardiani) probeerde weg te sluipen en de sprinters in de slotfase te dwarsbomen, maar het peloton, dat breed over de weg verspreid was, verlengde zijn lijden alleen maar voordat teams hun lead-outs begonnen op te zetten. In de laatste kilometers was er een paar vuurwerk dat snel uitblies.
Soudal-Quickstep wachtte zoals gewoonlijk tot de laatste twee kilometer om naar voren te komen, en toen ze dat deden, gebruikten ze Evenepoel om Jakobsen een solide positie voor de overwinning te geven.
Resultaten mogelijk gemaakt door Eerste fietsen (opent in nieuw tabblad)
